Trouwen is zowel een sociaal als een wettelijk gebeuren. Trouwen kan de wettelijke en financiele status van de partners veranderen, evenals hun recht op wonen en nationaliteit, hun belastingstatus, en de rechten van hun erfgenamen. Maar er komen ook nieuwe wettelijke verplichtingen. Daarom is het de moeite waard om uw consulaat te raadplegen en juridisch en financieel advies in te winnen voordat u kiest voor de wettelijke vorm van uw huwelijk.
In Portugal kunt u trouwen voor de wet en voor de Katholieke Kerk. Andere kerken hebben geen licentie om een huwelijk te sluiten, alhoewel recente ontwikkelingen in de erkenning van andere religies dit snel kunnen veranderen. Niet-katholieken kunnen er voor kiezen om voor de wet te trouwen gevolgd door een kerkelijke ceremonie.
Wie mag trouwen?
De Portugese wet staat alleen toe dat mensen van 16 jaar en ouder trouwen en bovendien moeten zij geestelijk gezond zijn. Minderjarigen (jonger dan 18 jaar) moeten toestemming van hun ouders of voogd hebben.
Eerdere huwelijken moeten wettelijk ontbonden of geannuleerd zijn. Na een scheiding of overlijden van één van de echtgenoten mogen mannen pas weer na 180 dagen trouwen en vrouwen pas weer na 300 dagen, tenzij een rechtbank speciale toestemming geeft. De wet erkent geen homoseksuele huwelijken en staat normaal gesproken ook geen huwelijken toe tussen naaste familieleden. Er zijn speciale regels betreffende voogden en curatoren.
Verplichtingen binnen het huwelijk
Binnen de Portugese wet hebben getrouwde partners bepaalde verplichtingen naar elkaar toe:
-
Wederzijds respect, de ander zowel fysiek als psychisch niet te schaden, noch hun goede naam, waardigheid of eer.
-
Trouw, het voorkomen van overspel.
-
Samenwonen, samen te wonen onder hetzelfde dak en een sexuele relatie te onderhouden.
-
Samenwerking, het elkaar helpen en ondersteunen en samen de verantwoordelijkheden van het gezinsleven op zich te nemen.
-
Ondersteuning, de verplichting om voedsel, onderkomen en kleding te verschaffen en bij te dragen in de kosten van het gezinsleven ieder naar zijn mogelijkheden.
Eigendom en Boedelbeheer
De Portugese wet kent 3 typen huwelijk m.b.t. de boedel (regimes de bens):
-
Gezamenlijk eigendom (regime em comum / comunhão geral), waarbij alle boedel, zowel van vóór het huwelijk als hetgeen tijdens het huwelijk gekocht is, gezamenlijk eigendom is. ( In Portugal niet meer in gebruik)
-
Gezamenlijk aangekocht eigendom (regime de comunhão de adquiridos), waarbij alleen de boedel, die tijdens het huwelijk wordt gekocht gezamenlijk eigendom is. Boedel, dat reeds van voor het huwelijk of als een gift/erfenis tijdens het huwelijk is verkregen, blijft individueel eigendom.
-
Gescheiden eigendom (regime de separação de bens), waarbij geen gezamenlijk eigendom van boedel is. Alle boedel, zowel van vóór als tijdens het huwelijk staat geregistreerd op naam van de individuele eigenaar.
Voor het huwelijk mag het echtpaar een keus maken en deze laten opnemen bij het bevolkings register tijdens het aangeven van de onder-trouw. Indien er niets vermeld staat gaat de wet er van uit dat het huwelijk gebaseerd is op “gezamenlijk aangekocht eigendom”. Normaal gesproken kan iemand die ouder dan 60 is alleen trouwen op basis van “gescheiden eigendom”. Een ouder kan niet trouwen op basis van “gezamenlijk aangekocht eigendom” tenzij beide ouders van het kind met elkaar trouwen.
Normaal gesproken beheren de beide partners de gezamenlijke eigendommen, echter de één kan de ander ook toestemming verlenen om dit te doen. Als er individuele eigendommen zijn heeft de eigenaar de volledige rechten van beheer. Er zijn uitzonderingen waar het betreft eigendom die gebruikt worden voor arbeid en inkomen.
Procedures
Een verzoek voor een katholiek huwelijk doet u bij de lokale parochie. U dient een doopbewijs te tonen. Het burgerlijk huwelijk wordt uitgevoerd door de Burgerlijke Stand van de plaats waar één van de twee minstens 30 dagen heeft gewoond.
Ter voorbereiding van een burgerlijk huwelijk zal het register vragen om een recente geboorteakte, identificatie (paspoort of identiteitskaart), bewijs van inwonerschap, en bewijs van huwelijksbevoegdheid (zoals een rechtsbesluit of een overlijdenscertificaat). Minderjarigen hebben een schriftelijke toestemming nodig van beide ouders of voogden. Niet Portugese nationaliteiten kan worden gevraagd om om een certificaat van “geen beletsel” van hun consulaat.
Voor niet-Portugese nationaliteiten kan hun consulaat adviseren omtrent het verkrijgen van gewaarmerkte documenten in het Portugees. Dit is vaak erg gecompliceerd.
Na het voltrekken van het huwelijk zal het bevolkingsregister op verzoek en tegen een minimaal bedrag u een kopie van de huwelijksakte geven.